Awatar użytkownika
SkrzypekP
Posty: 21
Rejestracja: sob 17 kwie, 2010

wt 27 kwie, 2010

Almendra pisze:lewa ręka:

- kciuk zostający "w tyle", nie zmieniający pozycji razem z ręką
- odginanie palców do tyłu - usztywnianie-
- "parasol" z palców - palce sklejone nad gryfem
- brak ruchu łokcia wraz ze zmianą pozycji i płaszczyzny
- przyklejanie łokcia do brzucha

prawa ręka:

- usztywnianie i podnoszenie barku
- za niski lub za wysoki łokieć
- sztywny przegub, brak możliwości zagrania sautile i spiccato
- wyprostowane palce prawej ręki
- wyprostowany kciuk pod smyczkiem
- koszenie
- granie na gryfie
- trzaskanie prz każdym rozpoczęciu dźwięku
- unoszenie smyczka przy żabce zamiast bezgłosnej zmiany


ogólne:

- brak znajomości pojęć muzycznych, zarowno włoskich jak i polskich
- niechlujna intonacja
- brak wrażliwości na dźwięk
- brak zainteresowania stanem instrumentu - wyślizgane nienabite miesiącami włosie, brudne od kalafonii skrzypce, niedopasowane żeberko

To tylko niektóre...
Skrzypce - to nieustająca walka z samym sobą i ze swoimi nawykami w dążeniu do doskonałości

lutnikirena
Lutnik
Posty: 40
Rejestracja: pn 26 kwie, 2010

ndz 02 maja, 2010

A ja bym raczej skupiła się na wyliczaniu rzeczy które pomogą w lepszym graniu - ponieważ one prowadzą do rozwoju i dodają energii ;)
Jednocześnie - jeśli tego nie widzisz u siebie muzyku , dopasuj , naucz się i ciesz z nowych lepszych nawyków

Dobrze oparte skrzypce na ramieniu
Dobrze dobrany podbródek
dobrze zawieszona ręka na strunach (paluszki jak haczyki zaczepiają o struny)
na łokciu uczucie ciężaru który ciągnie rękę w dół dając znakomite oparcie palcom na strunach
ładnie zaokrąglone palce nad strunami , tworzące jakby klatkę dla kanarka
kciuk luźny w każdym ruchu zmiany pozycji przygotowujący i wyprzedzający palce
Dobrze oparta ręka na smyczku
luz w obu ramionach - poczuj jakbyś miał/a zawieszony plecaczek 10 kilogramowy na plecach który ciągnie w dół oba ramiona
Smyczek prostopadle do strun (pomocne lustro i ruch do przodu dłoni jakbyś leniwie odpychał/a natrętnego kolegę ;)
Luźny kciuk lewej ręki - pomocne - graj gamę długimi dźwiękami licząc na każdy do 3
na jeden kciuk przesuń lekko do pudła, na dwa do kołka i na 3 do pudła. Ruch przypomina głaskanie szyjki - mów sobie - do-bry-kciuk ;)

Mam nadzieję że troszkę łatwiej teraz ;)
Każdego stać na lutniczy instrument
www.sobecka.com

byVivienne
Posty: 14
Rejestracja: czw 24 lut, 2011

ndz 24 kwie, 2011

Hej, uczę się od niedawna gry na skrzypcach.. Mam nauczyciela, jadnak on nie uczył się w szkole muzycznej więc jest trochę niewiarygodny jeżeli chodzi o swoją wiedzę. Uczy nas troszkę dziwnie i nie jestem pewna czego po kolei tak na prawdę powinniśmy się uczyć.
Proponuje stworzyć listę w punktach czego trzeba się uczyć w grze na skrzypcach - po kolei.
Kiedy wprowadzić nuty, flażolety itp.
Myślę,że wspólnie uda nam się stworzyć taką listę.

Awatar użytkownika
izahe
Moderator
Posty: 472
Rejestracja: sob 10 kwie, 2010

ndz 24 kwie, 2011

L I S T A
1. Poprawne trzymanie instrumentu i smyczka- swoboda ruchów
2. Prowadzenie smyczka
3. Poznanie topografii gryfu - zaczynając kolejno od palca 1,2,3,4 wprowadzenie znaków pobocznych- krzyżyków, bemoli
4. Pierwsze próby smyczkowań?- pierwsze legata, zmiany wartości- podział smyczka
5. Flażolety (naturalne) **
6. Wprowadzenie pozycji


**(dla niewtajemniczonych- istnieją flażolety sztuczne- jeden palec przyciśnięty do gryfu inny leży płasko na strunie tak jak w naturalnym flażolecie)

hmm tak mi się wydaje, mogłam coś pominąć, zapomnieć, ale tak mi się wydaje że mniej więcej taka kolejność powinna być, jednak mogłam zapomnieć- ponad 12 lat temu zaczynałam.
Może ktoś się wypowie z krótszym stażem?
Pozdr:)
weź moje skrzypce i zagraj tak jak ja...

byVivienne
Posty: 14
Rejestracja: czw 24 lut, 2011

ndz 24 kwie, 2011

izahe:
"(...)zmiany wartości- podział smyczka
5. Wprowadzenie pozycji"

Kompletnie nie wiem co kryje się za tymi słowami ;/

.. Jeżeli chodzi o listę - to chyba jeszcze nie wszystko ;|

Awatar użytkownika
izahe
Moderator
Posty: 472
Rejestracja: sob 10 kwie, 2010

ndz 24 kwie, 2011

-> Zmiany wartości RYTMICZNYCH:) np. ćwierćnuta, ósemki... dlaczego o tym piszę, ponieważ smyczek przy różnych wartościach ma:
a) inną długość
b) inną prędkość,
no i oczywiście nie można zapominać że podział smyczka też jest przez to inny.
-> Zmiany pozycji- na gryfie, chyba wiesz co to są pozycje?
np. załóżmy jesteś na strunie A, na tej strunie można zagrać np. dźwięk D
* 3 palcem (I pozycja)
* 2 palcem (II pozycja) lub
* 1-szym palcem (pozycja III)


jeśli masz coś konkretnie na myśli, to podaj zagadnienia, spróbujemy ułożyć taką listę:)
weź moje skrzypce i zagraj tak jak ja...

Awatar użytkownika
Derry
Posty: 387
Rejestracja: ndz 11 kwie, 2010

ndz 24 kwie, 2011

flażolety, te naturalne, wprowadza się przed pozycjami jako przygotowanie, a proste artykulacje i topografia gryfu się przeplata... poznając kolejne pozycje ćwiczy się do tego w nich biegłość palców oczywiście... tak przypominam, bo dawno temu przeżywałaś swoje początki :D

Awatar użytkownika
izahe
Moderator
Posty: 472
Rejestracja: sob 10 kwie, 2010

pn 25 kwie, 2011

Derry, czuje się jak staruszka!:D
dobra, to poprawiajmy listę, podawajcie numerki co i gdzie powinno być;]
weź moje skrzypce i zagraj tak jak ja...

byVivienne
Posty: 14
Rejestracja: czw 24 lut, 2011

pn 25 kwie, 2011

Hmm.. Zapewne wprowadzenie topografii gryfu i wprowadzenie pozycji to nie to samo ;/
Nie wiem o co chodzi w tych pozycjach :oops:

Kiedy powinnam uczyć się vibrato i jakie smyczkowanie po kolei praktykować ?


"Zmiany wartości RYTMICZNYCH:) np. ćwierćnuta, ósemki... dlaczego o tym piszę, ponieważ smyczek przy różnych wartościach ma:
a) inną długość
b) inną prędkość,"

Jeżeli o to chodzi to mój nauczyciel tego mnie nie nauczy.. Proszę więc o rozjaśnienie tego.
W sumie facet u którego niby się uczę nie potrafi zagrać flażoletu i nie wiem czy wiedział co to jest <?>
także chyba tylko jeszcze jeden raz do niego pójdę i będę się uczyć z Wasza pomocą. Jeśli macie jakiekolwiek materiały ze szkoły muzycznej to podaję e-maila: vivienne.3x@gmail.com

Awatar użytkownika
sledzik
Posty: 242
Rejestracja: sob 17 kwie, 2010

pn 25 kwie, 2011

No ja mam całą książkę na ten temat, ale niestety po rosyjsku.
Skąd jesteś? Bo może ktoś z forum mieszka bisko i mógłby/chciałby pokazać co jak na żywo, bo przez internet to trochę ciężko. W każdym razie u swojego nauczyciela pewnie się nie nauczysz za dużo, to raz, a dwa, jeśli już coś sie nauczysz, to nie zdziwię się, jak się okażę, że coś jest nie tak...
Licence to Interpret
Starring: The Viola Player - agent 000, or even less...
"My name is Player, Viola Player"

byVivienne
Posty: 14
Rejestracja: czw 24 lut, 2011

pn 25 kwie, 2011

Mieszkam w miejscowości Dąbrowy - to jest na Kurpiach, obok Myszyńca.

Awatar użytkownika
sledzik
Posty: 242
Rejestracja: sob 17 kwie, 2010

pn 25 kwie, 2011

No, to ja niestety mam za dalego, bo jestem z zachodniopomorskiego


Topografia gryfu jest związana z pozycjami, ale to nie jest do końca to samo.
Vibrato powinno się uczyć wtedy, kiedy osoba ucząca się poczuje taką potrzebę, no i wtedy, kiedy lewa ręka jest wystarczająco rozluźniona i nie ściska z całej siły gryfu.
Smyczkowanie to na początek pewnie staccato, potem marcato i stopniowo przejście do detache, czyli inaczej mówiąc najpierw ruch smyczka w dół, krótka przerwa, ruch w górę, przerwa itd. ale z czasem te przerwy redukować, żeby zmiany kierunka smyczka były coraz bardziej płynne. W tym samym czasie można chyba próbować legato, czyli w czasie ruchu smyczka w jednym kierunku grać różne dźwięki, ale na początku o tej samej długości, np. 2 ćwierćnuty.
To tak na początek w sumie.
Licence to Interpret
Starring: The Viola Player - agent 000, or even less...
"My name is Player, Viola Player"

Awatar użytkownika
Derry
Posty: 387
Rejestracja: ndz 11 kwie, 2010

wt 26 kwie, 2011

Smyczkowania:
- detache (zwykłe, oddzielone miękko od siebie smyczkiem, nutki... jedna na jeden ruch smyczkiem);
- legato (kilka nutek na jedno pociągnięcie smyczkiem), na początku po dwie, potem po trzy, cztery, ale nie od razu... w sumie jak najwięcej, nie wiem, jak to wygląda w repertuarze (ile max nut legato jest zwykle), ale w programach szkół muzycznych widziałem po 32 nuty na jedno pociągnięcie smyczkiem (na stówę nie w I stopniu xD);
- martele - jak detache tylko, krótkie i ostre... po każdej nucie smyczek wyhamowuje, a ręka się rozluźnia;
- portato - jak legato, tylko jest mały, gładki odstęp pomiędzy nutami... brzmieniem, przy prawidłowym wykonaniu, przypomina detache, tylko przejście między nutami jest troszkę, hm... gładsze;
- staccato - kilka ostrych nut na jeden smyczek... wykonanie zależy od tempa i charakteru utworu tak nieco, z resztą jak wszystko... można to porównać do kilku nut martele za jednym pociągnięciem smyczka, po każdej nucie, smyczek tak jakby lekko podskakuje... grane najczęściej w górę smyczka, po prostu tak najłatwiej... w dół strasznie ciężko zagrać więcej niż 4 nuty staccato... mnie wychodzą max 2;
- spiccato - ostre nutki, jedna na jeden smyczek, przy czym za każdym razem smyczek, jakby odbija się.

I w sumie, tego się uczy na początku. Co do spiccato, nie jestem pewien, kiedy. Nauczyłem się sam, bo tak jakoś fajnie było grać tak, jak na nagraniach ;-)
Oczywiście jest jeszcze sautille, ricochet, loure i inne dziwne artykulacje, co nawet ich jeszcze nie "posmakowałem". Hmmm... Ewentualnie proszę o sprostowania :-P

Po poznaniu detache ćwiczy się podział smyczka - gra górną i dolną połową smyczka, całym smyczkiem, środkiem, przy żabce i przy szpicu. Potem zwykle stosuje się to przy równych wartościach rytmicznych... No i na początek łatwo ćwiczyć np. legato, gdy dzielimy na jedną nutkę jedną połowę smyczka. Oczywiście przewijają się przy tym pozostałe wątki, wymienione wyżej, a kolejność poznawania artykulacji to zwykle kwestia repertuaru i umiejętności, jak tak porównuję siebie do innych. Jak wrócę z Rzymu albo będę miał tam dostęp do Internetu, to zapiszę listę proponowanej kolejności i skróconą listę z tym, co musi być wg mnie w kolejności, chyba, że ktoś mnie uprzedzi...

PS Wiem, że to brzmi, jak bełkot szaleńców. Też się ich tutaj bałem jeszcze 2 lata temu, jak czytałem o początkach :-D

EDIT: Edytowałem ten post z 4 razy xD

Awatar użytkownika
sledzik
Posty: 242
Rejestracja: sob 17 kwie, 2010

wt 26 kwie, 2011

No, napisz tą listę Derry, pewno pamiętasz więcej z takich rzeczy, co kiedy się wprowadza, bo kiedy ja zaczynałam, dawno temu... :P
W każdym razie spiccato i sautille jest dopiero pod koniec I st. (ok 5-6klasy chyba), ale ja będąc w 1 kl IIst. nie mam tego w programie jako obowiązkowe (i tak gram, ale nie muszę xD), ale to pewno dlatego, że altówka, a nie skrzypce...
Licence to Interpret
Starring: The Viola Player - agent 000, or even less...
"My name is Player, Viola Player"

altowiolistkaa
Posty: 36
Rejestracja: śr 22 gru, 2010

wt 26 kwie, 2011

byVivienne pisze:Jeżeli o to chodzi to mój nauczyciel tego mnie nie nauczy.. Proszę więc o rozjaśnienie tego.
W sumie facet u którego niby się uczę nie potrafi zagrać flażoletu i nie wiem czy wiedział co to jest <?>
także chyba tylko jeszcze jeden raz do niego pójdę i będę się uczyć z Wasza pomocą. Jeśli macie jakiekolwiek materiały ze szkoły muzycznej to podaję e-maila: vivienne.3x@gmail.com


hmmm ja w prawdzie posiadam materiały z I stopnia ale na altówkę, moja nauczycielka sama przygotowała taki skrypt.
Talent to nie jest przepis na łatwe życie ;)

byVivienne
Posty: 14
Rejestracja: czw 24 lut, 2011

pt 29 kwie, 2011

Na altówkę tez może się przydać :)

Możecie mi wyjaśnić detache ? Chyba od tego zacznę.

EDIT: Może mógłby mi ktoś z Was np. przez gg/skype wyjaśnić kilka rzeczy? Proszę o wiadomość na PW.

I znowu edytuję :-D Na necie znalazłam program nauczania szkoły muz. I st. według klas.
Podaję to bo zapewne nie tylko mi się to przyda - po za tym mam kilka pytań...

Klasa pierwsza

Dobranie odpowiedniej wielkości skrzypiec i smyczka. Sprawdzenie formy podstawka: struny
powinny być rozłożone niezbyt szeroko oraz bliżej gryfu. Nazwy części skrzypiec i smyczka należy
wprowadzać w miarę potrzeby porozumiewania się z uczniem. Rozśpiewanie i umuzykalnienie
ucznia. Rozwijanie wyobraźni muzycznej . Nauczenie śpiewania z pamięci prostych piosenek z
tekstem, granych później na instrumencie ze słuchu i z nut. Śpiewanie i rozpoznawanie
interwałów. Rozluźnienie organizmu i adaptacja do instrumentu ruchy manipulacyjne. Rozwijanie
wyobraźni i świadomości ruchowej - ruchy imitujące grę. Ćwiczenia przygotowawcze i
opanowanie układu gry lewej i prawej ręki. Stawianie palców lewej ręki oraz prowadzenie
smyczka - ruchy świadomie kierowane. Granie ze słuchu prostych piosenek pizzicato i smyczkiem,
z rozpoczynaniem od różnych dźwięków i palców (transpozycja). Czytanie nut i gra z nut. Różne
układy palców w I pozycji. Łatwe formy chromatyki. Ruchy zmian pozycji na flażoletach
naturalnych. Zmiany pozycji z I do III tym samym palcem w piosenkach ze słuchu i z nut.
Prostolinijne, równoległe do podstawka prowadzenie smyczka i wydobycie ładnego dźwięku.
Prawidłowa pulsacja. Wartości nut: półnuta, ćwierćnuta, ósemka. Detaché: umiejętność gry całym
smyczkiem, górną połową i dolną połową. Naprzemienna praca smyczka: całym smyczkiem -
górną połową - całym smyczkiem - dolną połową. Uwaga. szczególnie czuwać nad pracą prawej
ręki w dolnej części smyczka i przy żabce . Zmiana strun detaché — elementy techniki
przygotowawczej prawej ręki. Legato do czterech nut. Gra na dwóch strunach, łatwe dwudźwięki
z pustą struną. Rozpoznawanie brzmienia czystych kwint i próby strojenia maszynkami. Gamy
durowe i pasaże w obrębie jednej oktawy do 3 znaków. Najprostsze gamy molowe, rozpoczynane
od pustych strun: a, d, g. Gamy durowe dwuoktawowe: G, A, B, (C). Naczelne zadanie nauczania
początkowego: niedopuszczenie do powstania napięć w organizmie.


Klasa druga

Dalsza praca nad układem lewej i prawej ręki. Zwiększenie wymagań w zakresie intonacji,
brzmienia dźwięku oraz rytmu. Kontynuowanie przejść na flażolety naturalne w wyższych
pozycjach. Wprowadzenie pozycji II i III. Transponowanie znanych piosenek do innych pozycji.
Powtarzanie łatwych utworów z wykorzystaniem pozycji (przykład — Zacharina: Zbiorek tańców i
melodii — palcowanie dolne). Rozpoczęcie pracy nad biegłością. Granie szesnastek detaché i
legato. Kontynuowanie ćwiczeń z chromatyką. Ruchy poszerzania układu palców (ekstensja) do
kwarty zwiększonej i kwinty czystej . Łatwe dwudźwięki, głównie z pustymi strunami.
Zastosowanie dwudźwięków w znanych już piosenkach. Doskonalenie ruchów naprzemiennych
smyczka: całym smyczkiem — końcem smyczka — całym smyczkiem — przy żabce (przykład etiud
— Wohlfahrt: Op. 45 nr 4, 13, 14). Czuwanie nad pracą prawej ręki przy żabce. Legato do ośmiu
dźwięków. Początek pracy nad martelé. Elementy techniki przygotowawczej prawej i lewej ręki (o
technice przygotowawczej patrz: komentarze metodyczne do etiud nr 6 i 7 R. Kreutzera, red. E.
Umińska, T. Wroński, PWM, Kraków). Rytmy bardziej skomplikowane: ćwierćnuta z kropką i
ósemka, ósemka i dwie szesnastki, triola ósemkowa. Wprowadzanie elementów wibracji: ruchy
wibracyjne z oparciem ręki o pudło w III i IV poz. oraz w I poz. (O nauczaniu wibracji patrz:
Literatura przedmiotu nr 9 i 10). Synkopa: ósemka-ćwierćnuta-ósemka. Rozszerzanie zakresu
dynamiki: piano, mezzoforte, forte. Gamy durowe i molowe oraz pasaże do 3 znaków
przykluczowych z wykorzystaniem III pozycji. Samodzielne strojenie instrumentu (maszynkami).

Klasa trzecia

Utrwalanie pozycji II i III. Łatwe wejścia do V pozycji na strunie E i A. Etiudy pasażowe detaché i
legato. Rozwijanie biegłości: proste tryle, wprawki, etiudy i utwory biegłościowe. Chromatyka i
poszerzanie układu palców (ekstensja) do kwinty czystej. Dwudźwięki: oktawy ze zmianą pozycji
(najłatwiejsze). Pojedyncze, łatwe seksty i tercje. Gra kwintami czystymi na dwóch strunach.
Łatwe akordy (pizzicato i smyczkiem). Flażolety naturalne. Pizzicato lewą ręką (z pustą struną).
Detaché, matrelé, portato. Podwójne detaché (przygotowanie do sautille). Legato, legato przez
struny oraz arpeggio - legato. Staccato pod łukiem — dwie, trzy, cztery nuty. Nauka wibracji
(zaleca się rozpoczynanie nauki wibrato od III pozycji). Stosowanie wibracji w utworach
mocniejszymi palcami (3 i 2) na dłuższych dźwiękach: półnuty, synkopy (wygodniej w III pozycji).
Gamy durowe i molowe oraz pasaże do 4 znaków przykluczowych, w pozycjach i ze zmianami
pozycji z zastosowaniem smyczkowań i rytmów (w obrębie 2 oktaw). Samodzielne strojenie
skrzypiec.

Klasa czwarta

Dalsze utrwalanie pozycji I - III oraz ich zmian. Pozycja IV i V. Proste wejścia do pozycji VI i VII
na strunie E. Etiudy na zmiany pozycji I -V i etiudy pasażowe. Zmiany pozycji grupami
dźwiękowymi. Dalsza praca nad biegłością — detaché i legato. Lekkie, podwójne detaché
(przygotowanie do sautille). Chromatyka i ekstensja. Ćwiczenia i etiudy dwudźwiękowe.
Zwrócenie uwagi na trudne dwudźwięki: sekstę wielką 3 i 4 palcem oraz tercję małą 4 i 2 palcem
(odpowiednie wprawki i ćwiczenia). Proste dwudźwięki w pozycjach (III). Ćwiczenia i etiudy
oktawowe. Gamy dwudźwiękowe ze zmianami do III pozycji: oktawy, seksty, tercje w tempie
wolnym, z przerwami i techniką przygotowawczą (zob. Z. Feliński: Nauka gam i zmian pozycji, cz.
1, s. 34 -38). Akordy. Łamanie akordów. Doskonalenie wibracji wszystkimi palcami (1 - 4).
Smyczkowania:
martelé (szybsze i z wibracją), podwójne detaché, staccato pod lukiem, łatwe spiccato i ricochet.
Legato przez struny. Dynamika od pianissimo do fortissimo. Praca nad kształtowaniem dźwięku i
różnorodną artykulacją. Pizzicato lewą i prawą ręką. Flażolety. Gamy durowe i molowe do 4
znaków oraz pasaże z uwzględnieniem V pozycji. Smyczkowania i rytmy.

Klasa piąta

Pozycje VI i VII. Etiudy na zmiany pozycji i etiudy pasażowe detaché i legato, zmiany pozycji
grupami dźwiękowymi. Wchodzenie do wyższych pozycji na strunie G. Wprawki, etiudy i utwory
biegłościowe (detaché, legato, sautille). Chromatyka i ekstensja. Prawidłowa intonacja w
utworach do 4 znaków przykluczowych, enharmonia. Ćwiczenia i etiudy dwudźwiękowe.
Łatwiejsze dwudźwięki legato. Ćwiczenia i etiudy oktawowe. Następstwa równych dwudźwięków.
Akordy. Utwory z dwudźwiękami i akordami. Dalsze doskonalenie wibracji, wibracja w wysokich
pozycjach. Różnicowanie wibracji w zależności od ekspresji: wibracja wolna, szybka, szeroka,
wąska. Doskonalenie różnorodnych smyczkowań i artykulacji. Lekkie smyczki unoszone (Ševćik op.
3). Wprowadzenie smyczkowania:
sul tasto, sul ponticello, col legno. Flażolety sztuczne (kwartowe). Pojęcie stylu utworu: barokowy,
klasyczny, romantyczny, współczesny. Odpowiednie środki wyrazu. Szeroki zakres dynamiki i
kulminacje fraz. Gamy durowe i molowe do 4 znaków oraz pasaże. Gamy A-dur i G-dur w trzech
oktawach z zastosowaniem zróżnicowanej rytmiki i smyczkowania. Gamy dwudźwiękowe tercje,
seksty, oktawy — detaché i po 2 legato. Gamy i pasaże na jednej strunie.

Klasa szósta

Gra w siedmiu pozycjach. Wysokie pozycje na strunie E i G. Skoki do pozycji. Wymaganie dość
dużej biegłości gry, także ze zmianami pozycji i różnymi smyczkowaniami. Chromatyka i ekstensja.
Prawidłowa intonacja w utworach współczesnych. Tryl, mordent, tremolando. Dwudźwięki do
czterech nut — legato. Akordy łamane i jednocześnie brzmiące (3-głosowe). Pojedyncze decymy.
Różnorodne smyczkowania i artykulacje. Arpeggio legato, arpeggio skaczące (w prostych
akordach). Flażolety naturalne i sztuczne (kwartowe). Pizzicato lewą i prawą ręką. Różnicowanie
stylów. Różnicowanie wyrazu w utworze. Ekspresja estradowa. Gamy durowe i molowe oraz
pasaże do 4 znaków, przez 3 oktawy, z za-stosowaniem zróżnicowanych rytmów i smyczkowań.
Gamy i pasaże na jednej strunie w obrębie jednej oktawy. Gamy dwudźwiękowe: tercje, seksty,
oktawy detaché i legato do 4 nut. Proste pochody decym — wolno, detaché, z przerwami.

Wróć do „Edukacja”