Wasz sposób na... tremę

Dobre na tremę
Jesteś muzykiem - masz zarąbiście wybujałą wyobraźnię
Więc wyobraź sobie tremę - jako króliczka, misia, myszkę, różowego słonia (chociaż nie bo niektóre sceny konkursowe mogłyby się załamać pod ciężarem)
Teraz wyciągnij rękę przed siebie otwartą dłonią do góry - i jeśli jest taka mała to posadź ją na dłoni.
(Jeśli większa - niech siedzi przed Tobą)
Przywitaj się teraz z nią tak jak pierwszy raz dziś z najlepszą kumpelą.
Opowiedz jej o tym co zaraz zagrasz, pogłaszcz po główce (jeśli ją ma - bo przecież ja wymyśliłam gluta)
Poproś , żeby usiadła wśród słuchający jako Twój honorowy gość - a ponieważ z ostatniego rzędu najlepiej słychać Twoje najlepsze skrzypce - więc niech usiądzie tam (przy okazji może się pośmiać z komisji udającej że Cię słucha)
Zapytaj jej czy odpowiadają jej te warunki, i poproś by je dla Ciebie spełniła, bo ją bardzo kochasz.
Potem przytul, pożegnaj, i idź zagrać
I tym razem zagraj dla niej - najlepiej w swoim życiu potem jest tylko lepiej każde granie płynie muzyką dla wszystkich Cię słuchających.
Powiedz jak dobrze Ci poszło ;)

Szalony sposób dla bardzo nieśmiałych (im bardziej tym skuteczniejszy) - przed egzaminem poderwij kolegę/koleżankę, który/a Ci się bardzo podoba. Później zagranie egzaminu jest samą przyjemnością, bo adrenalina już dawno odpłynie

ooo cudowny sposób!:D hehe,
znam lepszy, iść tego samego dnia, przed egzaminem zaliczać fizykę!:P

Vekk: żartujesz? Jak potem grać z ciężką depresją?

---

stres to nie problem, gorzej ze zmęczeniem,
stres na fizyke byl, na egzaminie już nie...!:)

Moja córka jakiś czas temu z powodów różnych nagle zaczęła odczuwać znowu tremę. Zaczęłyśmy szukać przyczyny i okazało się że kiedy widzi tyle ludzi na konkursie, na widowni słuchających ją, to się stresuje.
Zaczęłyśmy szukać najlepszego wykonania utworów przed publicznością, momentu kiedy się najlepiej czuła i nie stresowała.
Znalazłyśmy taki - na koncercie w sali koncertowej gdzie było mocne oświetlenie i widowni nie był widać ;)
Ponieważ jako muzyk z genialną wyobraźnią i umiejętnością przypominania sobie obrazów, może właśnie zamykając oczy zobaczyć to ponownie - teraz przed każdym wejściem na salę odtwarza sobie ten obraz i wyobraża sobie że są reflektory skierowane na nią, a widowni nie widać . Działa coraz lepiej - i znowu wróciła z miejscem na podium z poprzedniego konkursu (Jasło)

Mój sposób na tremę, grać przed występem bezpośrednio. Zapominam, że za chwilę mam grać to samo przed publiką i do tego uspakajam się słysząc znany mi utwór :D
A tak w ogóle, to występując w szkole muzycznej zawsze się stresowałam, a jak pojechałam do Koszalina na przegląd, to zwyczajnie wyszłam na scenę, zagrałam i tyle. Co dziwne, to chyba jedyny występ, gdzie się nigdzie nie pomyliłam :D

Ja mam straszne problemy z nerwami. Przed egzaminami już szczególnie, a co gorsza nie potrafię sobie z nimi radzić.Próbowałam różnych metod: od herbatek uspokajających po wyobrażanie sobie różnych rzeczy. Niestety...
Najbardziej denerwuje mnie to, jak już stoję na egzaminie przed komisją i mam na przykład jakieś długie dźwięki do zagrania- pociągam smyczkiem i chcę skończyć jak najładniej a tu lipa. Ręka mi drży do tego stopnia, że kończę jak koza. Tak miałam niedawno na egzaminie, gdzie grałam Brucha g-moll I część. Na samym początku zmaściłam.

Ciekawy ten sposób lutnikireny, może spróbuję, bo też mam kłopoty z opanowaniem się na scenie. Mam też inny patent, który wypróbuję na najbliższym egzaminie, jeśli się powiedzie to zarekomenduję Może troche kontrowersyjny, ale najważniejsze żeby działało i wreszcie na scenie dać z siebie coś pod 100%

przed koncertem zawsze muszę się powygłupiać na scenie której będę grać.
Kiedy już przychodzi trema to myślę sobie o tamtej chwili i już jest lepiej.
mój kolega np. żuje gumę. hihi...

u mnie jest naprawde dziwne,poniewaz przy powolnych fragmentach sie bardziej stresuje ,bo mysle o palcach-jaki ma byc nastepny dzwiek, a przy tempie allegro puszczam palce i zawsze mi swietnie wychodzi-jak to jest mozliwe?:D
a co robic gdy przy dwu(wielo)dzwiekach zaczynaja mi drzec kolana?

Co do mojego sposobu, to faktycznie, po wielu próbach jestem w stanie stwierdzić, że w połączeniu jeszcze z innymi sposobami działa bardzo dobrze. Polecać jednak nikomu go nie polecam, bo stronę tę czytają również dzieci , mnie to po prostu dopomaga. Podstawą opanowania jest jednak uporządkowanie myśli przed graniem, na scenie natomiast słuchanie się, oddanie się słuchaniu tego co gram, to naprawdę bardzo pomaga. Wyciszyć się trzeba. Wiadomo, że sposobów jest wiele każdemu pomaga co innego, najważniejsze żeby każdy sam doszedł do tego, co mu pomaga i kształtował w sobie pewność i spokój. No i wiadoma rzecz że jak się nie umie, to na stres nic nie pomoże

Pozwolę sobie przytoczyć treść wywiadu z listopadowego numeru miesięcznika Muzyka21:

ŚWIAT SPOD MASKI
z Julią Kaleńską-Rodzaj, założycielką KODY rozmawia Ewelina Pietryga

Julia Kaleńska-Rodzaj jest doktorem psychologii, adiunktem w Katedrze Psychologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Specjalizuje się w psychologii muzyki. Pracuje jako psycholog z młodzieżą ze szkół muzycznych. Współorganizowała konferencję naukową Ars et Vox "Psychologiczne aspekty wykonawstwa muzycznego" (Instytut Psychologii, Akademia Muzyczna w Krakowie). Ostatnio założyła Krakowski Ośrodek Doradztwa dla Artystów "KODA".
Tuż przed koncertem dramat, - wyznał pewien śpiewak. - Serce wali, a w żołądku skurcz. Uciekłbym ze sceny, ale nogi jak z waty. Nie poznaję własnego głosu... Głęboki baryton? Skądże, cienki dyszkant...
Typowe objawy tremy. Większość młodych artystów upatruje w niej przyczyny swoich niepowodzeń. Dotyka jednak wielu bez względu na wiek i sceniczny staż.
Nawet ekscentryczną Lady Gagę wyciągano ponoć siłą z garderoby. A jej nieodłączne maski to sposób na tremę. Jednak powszechnie uważa się, że zawód artysty to raczej wielka pasja niż źródło stresu.
Pasja i ciężka praca. Psychiczna i fizyczna. A przy tym ciągły stres. Praca muzyka to lata codziennych ćwiczeń, wymagających wielkiej dyscypliny i systematyczności. A występ jest ich zwieńczeniem, szkoda, że nie zawsze wiąże się z radością i euforią...
Przeżyła to pani?
Nie raz. Jestem nie tylko psychologiem muzyki, ale też muzykiem. Znam ten świat od podszewki. Wiem, że występ to sprawdzian wytrzymałości psychicznej, niestety często też staje się miarą przydatności do zawodu. Obserwowałam, jak wielu sobie z tym nie radzi. Tymczasem psychologia zna sposoby, by pomóc i ocalić niejedną karierę. Brak psychologicznego wsparcia to w środowisku muzycznym znany problem. A ja mam i wiedzę, i doświadczenie...
...dlatego założyła pani ośrodek pomocy dla artystów. "KODA" ruszył we wrześniu w Krakowie. Kompleksowa opieka psychologiczna ma objąć uczniów i studentów małopolskich szkół artystycznych. Szczególnie muzyków...
Zapraszamy każdego, kto występuje publicznie. Dla muzyków, śpiewaków, aktorów i mówców ułożyłam specjalne programy. Organizujemy warsztaty, wykłady i indywidualne konsultacje. Kierujemy je nie tylko do młodzieży nauczycieli i muzyków, ale też do artystów już znanych, samotnie borykających się z problemami.
Czy pierwszy wykład to "kurs opuszczania garderoby własnymi siłami"?
Oczywiście. Zaczynamy warsztatami pt. "Oswoić tremę". Pokażę m. in. jak wyciszyć ciało i ukierunkować myślenie, by uzyskać optymalny stan koncertowy i osiągnąć sukces. Potem zaś nauczę, jak się z niego cieszyć, co jest niemniej ważne. Radość z sukcesu to krok milowy w oswajaniu tremy i budowie poczucia własnej skuteczności wykonawcy. Podpowiem też, jak skoncentrować uwagę i wzbudzić odpowiednią motywację do ćwiczeń. Rozważę z młodymi ludźmi wybór właściwej drogi życiowej.
W Polsce kształci się około 65 000 muzyków. Centrum Edukacji Artystycznej udało się utworzyć dla nich tylko trzy punkty konsultacji psychologicznej: w Warszawie, Poznaniu i Bydgoszczy. Jak to możliwe, że pani własnymi siłami udało się zorganizować pierwszy w Polsce niezależny ośrodek?
Będąc na studiach marzyłam, by zorganizować taki ośrodek, ale dopiero w tej chwili udało mi się to marzenie spełnić. Dostaliśmy unijną dotację. Dzięki niej możemy zbudować zaplecze i zbudować stronę internetową. Będą tam porady, rozmowy z artystami i znanymi psychologami. Działamy szybko, bo zainteresowanie ze strony szkół muzycznych jest duże. W samej Małopolsce działa ich aż czterdzieśći. Współpracują już z nami szkoły z Małopolski i Śląska, m. in. krakowski Zespół Szkół Muzycznych w Nowej Hucie i szkoła na podgórzu, szkoły w Oświęcimiu i Katowicach. Mam nadzieję, że wkrótce będzie nas więcej.
Profesor Barbara Kamińska z Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie uważa, że powstanie pani ośrodka było wręcz niezbędne w takim artystycznym mieście jak Kraków, a opiniując KODA wróży mu szerokie perspektywy rozwoju...
Od dawna pracuję z młodymi artystami. Wierzę, że w ten sposób pomogę innym nie zmarnować talentu.

Strona internetowa: http://www.koda.krakow.pl

Opracowanie graficzne by rzępoła.

Miałam warsztaty z tą panią. Dostałam karteczkę z ćwiczeniami oddechowymi. A najbardziej do gustu przypadła mi wizualizacja. Miałam wyobrazić sobie cytrynę latającą nad moją głową :D

To się cieszę, że zareklamowałam prawdziwą profesjonalistkę .
Ja już prawie nie mam tremy (przynajmniej na koncertach). Teraz czeka mnie kilka egzaminów, to się jeszcze zobaczy. Ważne jest nastawienie, tzn. naprawdę nie można sobie mówić, że będzie źle, że się będę stresowała. Albo będzie dobrze, albo w ogóle się nad tym nie zastanawiać.
No i przede wszystkim ćwiczyć!, bo jak mówił Ignacy Jan Paderewski: "trema to wyrzuty sumienia".

Trema? Trema to psychiczna sprawa, ale to jest dobre rozwiązanie na trzęsące się łapy i inne niedogodności spowodowane nadmiarem adrenaliny:
Wychodzimy z domu i robimy sprintem tyle kółek wokół domu, aż rozbujamy ostro serducho. Po czym wracamy do domu i zaczynamy ćwiczyć i powtarzamy całą sekwencję w kółko aż się nauczymy grać w takim stanie. Taki stan jest bardzo przybliżony do tremy, którą mamy przed występami - jeśli poradzimy sobie z graniem po bieganiu to poradzimy sobie również z trzęsącymi się łapami. Jeżeli radzimy sobie z trzęsącymi się łapami to pewność siebie wzrasta a trema przed występami maleje - bo niby czego mamy się teraz bać? ;)

Witam!
Co do poruszonego wątku, to na stronie www.koda.krakow.pl pojawiło się ogłoszenie o warsztatach dotyczących tremy. Nie wiem, czy się nie wybrać...Co o tym myślicie?

Witam wszystkich!
Jednak poszłam na te warsztaty dot. radzenia sobie z tremą do Kody!
Moim zdaniem warto było - wiele dowiedziałam się o tremie, wiele mi się w głowie jeśli chodzi o ten temat poprzestawiało na +. Miałam już okazję wypróbować poznane tam techniki przed występem (m. in. też te ćwiczenia oddechowe, pozytywne myślenie o tym co się dzieje z ciałem) i powiem wam, że to naprawdę działa! Po raz pierwszy od dłuższego czasu odczułam przyjemność z tego, co robię!!!To taki powrót do dzieciństwa:)
W każdym razie warsztaty zdecydowanie polecam!

Tremę mam w zasadzie od zawsze. Przed każdym koncertem, egzaminem. To jest strasznie paraliżująca trema. Już dzień przed się stresuję. Za każdym razem coś zawalę. Nic mi nie pomaga. Wypróbowywałam wiele metod. Czytałam mnóstwo książek i nic. Występuję często, więc nie chodzi o to, że mam tremę z braku występów. Stres powoduje u mnie głównie pani Dyrektor. Kiedy wiem, ze jej nie będzie to jestem na luzie. Chcę to jakoś przezwyciężyć, a nie kolejny raz przeleżeć cały dzień zdołowana na łóżku.

Przede wszystkim musisz zastanowić się, dlaczego właśnie p. dyrektor Cię stresuje. I myśl bardziej o rozwiązaniu niż o problemie. Czekam na odpowiedź. Wspólnie spróbujemy jakoś temu zaradzić :)

Właściwie nie potrafię określić co najbardziej stresuje mnie w p. Dyrektor. Wiem, że bardzo mi zależy na jej zdaniu... Właściwie nawet przed zajęciami, które ona prowadzi się stresuje;/

Czyli jest po prostu dla Ciebie jakimś autorytetem. To normalne. Postaraj się wbić sobie do głowy, że ta kobieta nie jest alfą i omegą! Ja to bym się bał przy jakimś Kremerze, ale przy niej?

Szkoda, że na forum nie ma opcji "lubię to" ;). W każdym razie, Derry, plus za Kremera! :D
Pamiętaj, że pani dyrektor jest też muzykiem i kiedyś występowała na scenie i nawet jak się pomylisz, to ona to rozumie i nie zwraca uwagi. Zasadniczo występowanie przed muzykami jest najmniej stresujące z wszystkich możliwych występów.

Hm, ja za tydzień mam koncert i JUŻ czuje okropny stres, zwłaszcza że mam zagrać swój utwór nieco inaczej niż było na początku. A jak coś pomylę? Czy ktoś ma jeszcze jakieś sposoby na tremę?

Tyle pomysłów, mam nadzieję, że któryś z nich mi pomoże, bo do tej pory nie potrafiłam sobie z tym poradzić

zawze yobrazam sobie ze sroje am w swoim wlasnym domu bez widowni

Na tremę pomaga też większa pewność siebie, a ta bierze się na przykład z tego, że wiemy na ile nas stać. Dlatego warto się rozwijać i korzystać z poradników. Te są niezłe
https://muzyczny.pl/poradniki.html
https://hurtowniamuzyczna.pl/faq/
https://strunygitarowe.pl/pl/n/category/Artykuly/2

ja gdy jestem na scenie to nie patrze na ludzi w prost, tylko jakby za widzami skupiam swój wzrok