Na to wychodzi. Szuka, bo musi.

Osoba poniżej mnie odpowie, co za książkę Nietzschego czyta i dlaczego to "Narodziny tragedii z ducha muzyki"?

Korngold istotnie nie taki trudny, ale bardzo zacny. :) Polecam szczególnie nagranie Perlman/Previn i Pittsburgh SO.

PS
Za to dorzuciłbym jeszcze 'koncert' (allegro de concert właściwie ) Ernsta - całkiem kosmiczny.

Istotnie, przede wszystkim odrobinę cięższy. Długość w sumie zależy od smyczka - przeważnie są nieznacznie krótsze. :) Generalnie, prawdopodobnie nie wyciągasz maksimum dźwięku z twojej altówki, używając smyczka od skrzypiec.

1)
2) Britten, Ginastera, drugi Joachima albo Schoenberg - myślę, że każdy z nich by zasługiwał na podobne miano.

robi się tego coraz więcej i dobrze !

Robi się tego coraz więcej i niedobrze.

Możesz być pierwsza. :)

Podobnie jak ja, z działem 'Altówka'. Dziwna sprawa dla altowiolisty.

Sibelius d-moll. :)

Gitarzyści... oczywiście Bream! W sprawie lutnistów może miałbym więcej do powiedzenia - Rolf Lislevand, Paul O'Dette, Hopkinson Smith, Nigel North i Jakob Lindberg - moja ulubiona piątka.

A co do Kremera: cud, miód i orzeszki! Człowiek, który mi ukazał uroki koncertu D-dur Beethovena (zaraz obok Grumiaux'a ). Kupować wszystko jak leci. A sam zestaw jest znakomity .

(Przepraszam za pisanie pod sobą, ale... nie mogłem odnaleźć przycisku 'edytuj'.)

Ostatnio u mnie panuje niepodzielnie Itzhak Perlman. :)